„Według twojej wielkiej litości zgładź moje występki” – Psalm 51:1b
W drugiej połowie pierwszego wersetu, Dawid daje bardziej precyzyjne wyjaśnienie tego, co miał na myśli w pierwszej części tej modlitwy, „zmiłuj się nade mną”. Wiedział, że było coś, co miłosierdzie mogło i chciało zrobić dla grzesznika. Było to jego pragnieniem, aby doświadczyć tego drogocennego dzieła. Dlatego powiedział – „zgładź moje występki”. czytaj dalej
“Ty jesteś moim Królem”
Po pierwsze, czy mogę tak powiedzieć? Czy Jezus jest naprawdę moim „królem we wszystkim?” Gdzie są dowody na to? Czy żyję w Jego królestwie sprawiedliwości, pokoju i radości w Duchu Świętym teraz? Czy mówię językiem tego Królestwa? Czy postępuję według zwyczajów ludzi, którzy do Niego nie należą? Czy też pilnie uczę się chodzić drogami Jego ludu? Czy w sposób praktyczny żyję według Jego praw? Czy służę Mu z całego serca? Czy odważnie i szczerze trzymam Jego stronę, ponieważ Go kocham, a nie tylko dlatego, że inni tak robią? Czy moje poddaństwo Jemu powoduje, że dzisiaj moje życie jest inne? czytaj dalej
“Ja będę twoim Królem”
On wie, że potrzebujemy króla. On zna beznadziejną anarchię nie tylko tego świata, ale naszego serca bez króla. Czy nie słychać wołania: „Nie mamy króla”?
— kogoś, kogo byśmy mogli kochać, być mu posłuszni, który by nas prowadził i panował nad nami, który by nas trzymał w najprawdziwszej wolności lojalności serca. Czyż nie odczuwamy, że musimy mieć nad swoimi sercami mocną rękę? że chodzenie własnymi drogami nie jest tak dobre, jak jego droga, jeżeli tylko jest to ten, któremu możemy oddać zupełne posłuszeństwo i całkowicie zaufać? czytaj dalej
Dziękuję ci Wszechmogący Panie
że dałeś mi dzień przeżyć.
– Że się nie bałem
powietrze w płuca
pełnym haustem nabrać.
– Że trwałem
nadzieją zakotwiczony
w ten sztorm
co przez umysł
myśli chaosem
wdarł się.
– Że swym głosem
do ciebie wołałem.
Cudem jest to dla mnie.
Ty który krople rosy
zawieszasz na pajęczynie
jak sznury pereł
delikatnością swoją.
Znasz moje imię.
Ty moje serce zrozumiałeś
me kalekie słowa.
Klękam,
modlitwę wznosząc.
Ponieważ synowska bojaźń Boża jest wspaniałą rzeczą, i towarzyszy jej wiele przywilejów, to powinno skłonić nas do pilnego zbadania swego wnętrza, czy posiadamy tę łaskę, czy nie, jeśli tak to jesteśmy błogosławieni i do nas należą opisane powyżej przywileje, jeśli nie to nasz stan, jest okropny. Aby pomóc tobie, drogi czytelniku, w zbadaniu siebie samego podam najpierw rzeczy ogólnie, a potem przejdę do szczegółów. czytaj dalej