Mateusz 18
Musimy się uczyć świętego postępowania z nie świętym postępowaniem innych braci i sióstr. Jako kapłani winniśmy ich błędy wnosić do miejsca świętego przed oblicze Boże, a nie do obozu pomiędzy lud, gdzie potem zazwyczaj do tego jednego grzechu dodanych zostaje wiele następnych i przez to dochodzi do pokalania się wielu (Hebr. 12, 14.15). Kapłan w Izraelu, który by wyniósł grzech swojego brata do obozu, zamiast do miejsca
Jeśli zgrzeszy przeciwko tobie twój brat, nie powinieneś milczeć przed nim, a opowiadać o tym innym, lecz powinieneś upomnieć swojego brata, a jeśli On cię usłucha, nie powinieneś mówić nikomu innemu o jego błędzie (3 Mojż. 19,16. 17). Jeśli zaś widzisz błędy u swojego brata, a ktoś inny widzi je również, to powinniście uzgodnić między sobą i modlić się wspólnie w sprawie uchybień tego brata, nie zanosząc przy tym jego upadków nigdzie indziej, jak tylko do miejsca świętego, gdzie zanosicie błagania o wyzwolenie dla niego. W taki sposób bowiem należy rozumieć w pierwszym rzędzie ten werset: “Jeśliby dwaj z was na ziemi uzgodnili swe prośby o jakąkolwiek rzecz, otrzymają ją.” Czy już kiedyś zgodziłeś się w taki sposób ze swoim bratem? To jest postępowanie kapłańskie! czytaj dalej