Artykuły Chrześcijańskie

Wielu ludzi wierzy w zbawienie dzięki własnym dobrym uczynkom. Praktykują oni umartwienia i samozaparcie, dają jałmużny i modlą się, odwiedzają chorych i więźniów, odbywają dalekie pielgrzymki i umartwiają swe ciało. Dlatego też spodziewają się wejść do nieba. Pracują dla swego zbawienia, podczas gdy zbawienie to musi nastąpić wpierw, potem dopiero mogą działać jako zbawieni i przeżywać ten stan. Student musi się wprzód zapisać do uczelni, zanim będzie mógł pracować dla swej kariery po studiach. Ty zaś wprzód musisz przyjąć Chrystusa, a dopiero wtedy będziesz zbawiony; musisz wpierw otrzymać zbawienie, jeśli masz pracować nad nim. Co uczynił umierający łotr, aby być zbawionym? Nie mógł nic uczynić, bo jego ręce były przybite do krzyża. Nie uczynił nic, wszakże Jezus zbawił go.

W ludzkim planie zbawienia podkreśla się słowo “czynić”, w planie Bożym mówi się o tym, co się “dokonało”. Człowiek obstaje przy tym, by coś czynić, by czymś zapłacić, chce sobie zasłużyć na zbawienie. Bóg zaś mówi, że zbawienie dokonało się i nie ma już nic do zrobienia, bo Jezus wykonał wszystko. czytaj dalej

Artykuły Chrześcijańskie

Wiara nie jest patetycznym sentymentem, ale zdrowym, energicznym zaufaniem, zbudowanym na fakcie, że Bóg jest świętą miłością. Nie możesz Go teraz zobaczyć, nie potrafisz pojąć co On czyni, ale znasz Go. Katastrofa pojawia się tam, gdzie nie ma tej równowagi umysłu, która pochodzi z ustanowienia na wiecznej prawdzie, że Bóg jest świętą
miłością. Wiara jest heroicznym wysiłkiem twojego życia; całkowicie ufasz Bogu. czytaj dalej

Artykuły Chrześcijańskie

 

Prawda jest taka, że tak długo jak będziemy trzymali razem obie strony twierdzenia, nie zobaczymy niczego sprzecznego z właściwym wierzeniem, ale gdy tylko jedno oddzieli się od drugiego, ujrzymy gdzie leży trudność. „Wierzą tylko ci, którzy są posłuszni – często tak mówimy tej części duszy wierzącego, która jest posłuszna, i „tylko ci, którzy są posłuszni, wierzą – mówimy tej części duszy posłusznego, która wierzy. Jeżeli pierwsza część twierdzenia pozostanie sama, wierzący będzie wystawiony na niebezpieczeństwo taniej łaski, która jest zastępczym słowem na potępienie. Jeżeli ta druga część pozostanie sama, wierzący jest wystawiony na niebezpieczeństwo zbawienia przez uczynki, które jest również jeszcze jednym słowem na potępienie.

Dietrich Bonkoeffer (1937)

Artykuły Chrześcijańskie

Bądźcie trzeźwi”

Apostoł już o tym mówił i jeszcze raz do tego zachęca w tym Liście Apostolskim. Byłoby łatwo zabawiać serca ludzi nową dyskusją, gdyby naszym zadaniem było to, aby się podobać, zamiast budować, gdyż jest wiele rzeczy, które bez wielkiego wysiłku mogą być przedstawiane jako nowe i dziwne dla zwykłych słuchaczy. Jest jednak kilka rzeczy, które interesują nas głównie pod kątem praktyki i te mają być częściej reprezentowane i podkreślane. Ten apostoł, jak też inni natchnieni pisarze czerpali ze źródła zbyt pełnego, żeby nie mieć dobrego tematu, ale często wybierali korzystne powtórki zamiast niekorzystnej różnorodności i tak samo powinniśmy robić my. czytaj dalej

Artykuły Chrześcijańskie

“Ktokolwiek ma tą wiarę, która ‘oczyszcza serce’ (poprzez moc Bożą, która mieszka w nim) od pychy, gniewu, pragnienia ‘od wszelkiej nieprawości, od wszelkiego brudu ciała i ducha’; która wypełnia go miłością mocniejszą niż śmierć, zarówno do Boga jak i ludzi; miłością, która wykonuje dzieła Boże, chlubi się tym, że jest oddana dla innych i że znosi z radością nie tylko urągania Chrystusowe, wyszydzanie, pogardę i nienawiść wszystkich ludzi, ale też wszystko inne, co dopuszcza mądrość Boża, gniew ludzi i diabła — ktokolwiek ma tę wiarę, która tak działa poprzez miłość, nie jest prawie, ale całkowicie chrześcijaninem.”

John Wesley (1741)

Artykuły Chrześcijańskie

Czy jesteś zmartwiony tym, że tak trudno ci wierzyć? Nikt nie powinien być zdziwiony trudnością wiary, jeżeli jakaś część jego życia, świadomie sprzeciwia się, lub jest nieposłuszna poleceniom Jezusa. Czy jest w twoim życiu taka część, która nie chce się poddać Jezusowi – jakaś grzeszna pasja, lub jakaś animozja, jakaś nadzieja, może twoja ambicja czy twój rozum? Jeżeli tak, to nie możesz się dziwić, że nie otrzymałeś Ducha Świętego, że modlitwa jest czymś trudnym, albo że twoja prośba o wiarę pozostaje bez odpowiedzi. Pójdź raczej i pojednaj się z bratem; wyznaj grzech, który cię zniewala, a wtedy odzyskasz wiarę! Jeżeli odrzucisz Boże przykazanie, to nie otrzymasz słowa łaski. Jak możesz mieć nadzieję wejścia do społeczności z nim, jeżeli w jakimś punkcie swojego życia uciekasz od niego? Człowiek nieposłuszny nie może wierzyć, bo tylko ten, kto jest posłuszny, może wierzyć.

Dietrich Bonhoeffer (1937)

Artykuły Chrześcijańskie

Ten grzech może być nazwany białym diabłem, gdyż często ukazuje się w swoich chytrych podstępach jako anioł światłości dla biednej duszy ba, przedstawia się jako doradca niebiański. Dlatego opowiem pokrótce o tej wstrętnej chorobie duszy. czytaj dalej

Artykuły Chrześcijańskie

Musi istnieć gotowość, aby tę szczególną rzecz nazwać grzechem. muszę przestać się usprawiedliwiać, muszę przestać składać winę na innych, muszę go przynieść i to w całej tej mierze jakiej o niej wiem. muszę zająć jeszcze raz moje miejsce w ogrodzie Getsemane wraz z Chrystusem i powiedzieć WSZAKŻE NIE CO JA chcę ,ale co ty. Pragnę twojej woli w odniesieniu do tej rzeczy, która jest moją ukrytą radością, tak i w tej sprawie pragnę Ojcze mój, aby wypełniła się wola Twoja. Z chwilą gdy słowa te wypowiadamy prawdziwie i w odniesieniu do konkretnego grzechu, to JA które jest dzieckiem upadku, zostało ponownie ukrzyżowane – nie może być zmartwychwstałego życia bez ukrzyżowania czytaj dalej

Artykuły Chrześcijańskie

Artykuł napisany przez ateistę sprawił, że brat Studd oddał się bez reszty na służbę Bogu. Artykuł ten brzmi jak następuje:

„Gdybym ja rzeczywiście tak mocno wierzył, jak miliony mówią, że wierzą, iż znajomość i praktyka religii w w tym życiu wpływa na losy człowieka w życiu pozagrobowym, wówczas religia dla mnie byłaby wszystkim. Odrzuciłbym radości ziemskie jako śmiecie, ziemskie troski jako głupstwa, i ziemskie myśli i uczucia jako próżność. Religia stałaby się pierwszą rzeczą, o której myślałbym budząc się i ostatnią, zanim sen zamknąłby moje powieki. czytaj dalej

Artykuły Chrześcijańskie

O duszo, grzech cię ongiś na bezdrożne piaski
Wyprowadził zdradziecko z krain Bożej łaski
I targał tobą, szarpał, deptał w poniewierce,
Chcąc wydrzeć z ciebie życie, jadem zatruć serce.
Lecz nie zabił, bo w tobie, przeszłość łaski cała
Jękiem Bożej miłości cicho się ozwała.
I takim napełniła bólem, co przemienia
Grzesznicę w pokutnicę – na cud przebaczenia.
Więc z otchłani grzeszności, zepsucia i nędzy,
Tyś ratunku u Pana szukała co prędzej.
Przywlókłszy swoją niemoc, w najgłębszej pokorze,
Do stóp Tego, co Sam cię tylko dźwignąć może,
Bo jest życiem w konaniu, w słabości ostoją.
I błagasz: ,,Jezu, zmiłuj się nad nędzą moją,
Bo mi teraz, o Panie, jak pokarmu, chleba
Twej łaski, przebaczenia, życia Twego trzeba!”
A pan milczy… Nadzieja wszystkiemu zamarła…
Tyś ciężarem swej nędzy do nóg Mu przywarła,
Choć głos Pana i świata, i ten lud dokoła
Żąda groźnie: ,,Odpraw ją, bo za nami woła!”
O duszo, Jezus milczy, a świat cię odtrąca…
Skąd zaczerpniesz siły, w bezsile ginącą?
Patrz, wszystkie twe nadzieje, jak próchno się kruszą,
A tyś taka spokojna? … O! Gdyż tobie, duszo,
Prawda o sobie jasno, głęboko poznana
Wyjawia wielką miłość w tym milczeniu Pana!
Bo On krzesi w próbie tak ogromną wiarę,
Że mocą jej zdobędziesz pełną łaski czarę
Serca Jezusowego. Lecz wpierw skrucha cicha
Każe pić oczyszczenie z pokuty kielicha…
Gdy nagle w akt ufności twojej niezachwiany
Godzą słowa Jezusa – ,,Nie jestem posłany,
Jeno do owiec, które wybraństwo miłości
Zatraciły!” – O duszo, nowe przeciwności!
Słyszysz? Jezus ci łaski wybraństwa odmawia,
Ale twardymi słowy nowe cuda sprawia,
Bo ci duszę rozbija za takie oddanie,
Co z dna istoty woła: ,,O! Ratuj mnie, Panie!
Całą nędzę swą niosę przed Pana na Niebie
I nie proszę już, Jezu, o łaski dla siebie,
Lecz zlewaj darów swoich nieprzebrane zdroje,
By dla siebie i Boga, przez nicestwo moje,
Odnaleźć w nich najwyższą chwalbę uwielbienia”.
Lecz snadź jeszcze głębszego trzeba wyniszczenia,
By się w tobie miłości tajemnica cała
Spełniła, boś z ust Pana znowu usłyszała:
Że źle czyni, kto dzieci chleb zwierzętom miota.
Ostatecznie już pchnięta w bezdeń nędzy, błota,
Wołasz: ,, Prawda, mój Panie, lecz nie o rozkosze,
Nie o udział w biesiadzie miłości Cię proszę –
Wiem, Jezu, że nie dla mnie miłośników strawa,
Bo mi o tym przeszłości grzesznej wizja łzawa
Mówi ciągłym wyrzutem i boleścią skruchy,
Ale mi pozwól zbierać u stóp Twych okruchy,
Niech z tych drobin Twa miłość tak się rozpłomienia,
By mnie aż do czystego strawić unicestwienia.
Boś Ty Sobą wypełnił jestestwo me całe,
Snując z mego zniszczenia wiekuistą chwałę”.
Tym aktem już spełniona twej miłości miara,
I rzekł Jezus: ,,Niewiasto, wielka twoja wiara,
Przeto niechaj się tobie, jako chcesz, tak stanie”.
I otoś Jego życiem – przez śmierć, zmartwychwstanie.