Po pierwsze, czy mogę tak powiedzieć? Czy Jezus jest naprawdę moim „królem we wszystkim?” Gdzie są dowody na to? Czy żyję w Jego królestwie sprawiedliwości, pokoju i radości w Duchu Świętym teraz? Czy mówię językiem tego Królestwa? Czy postępuję według zwyczajów ludzi, którzy do Niego nie należą? Czy też pilnie uczę się chodzić drogami Jego ludu? Czy w sposób praktyczny żyję według Jego praw? Czy służę Mu z całego serca? Czy odważnie i szczerze trzymam Jego stronę, ponieważ Go kocham, a nie tylko dlatego, że inni tak robią? Czy moje poddaństwo Jemu powoduje, że dzisiaj moje życie jest inne?
Następnie czy powinienem to powiedzieć? Czy mam na ten temat jakieś znaki zapytania? Ten Król, który sam przyszedł, aby mnie wykupić z niewoli tyrana i Jego wroga; Król, który odłożył swoją koronę i Swoje szaty królewskie i zostawił Swój królewski pałac i przyszedł na ziemię, aby zbawić buntownika; Król, który chociaż był bogaty, stał się ubogi dla mnie, aby mnie ubogacić swoim ubóstwem. Czy ja powinienem Go uznać? Czy jest to pytanie czy powinienem? Bóg mnie powołał do Swojego królestwa i chwały; On mnie przeniósł do królestwa Syna Swojego w miłości. Czy lojalne słowa powinny wychodzić z moich ust; „Ty jesteś moim Królem”?
I wreszcie, czy mówię to? Bóg mi powiedział „On jest moim Panem; oddawaj Mu cześć.” Czy moje usta mówią: „Mój Pan i mój Bóg”? Czy moje życie mówi „Jezus Chrystus, mój Pan” — definitywnie i osobiście — “mój Pan”? Czy mogę brać udział w Jego ostatnim zaleceniu, jakie dał swoim uczniom: „Nazywacie Mnie Mistrzem i Panem i dobrze mówicie bo nim jestem”?
Czy powiedziałem Jezusowi z głębi serca, w nieudawanym poddaniu się jego władzy: „Ty jesteś moim Królem”? Czy wstydzę się lub boję wyznać moje poddaństwo dla Niego wśród jego przyjaciół albo wrogów? Czy Jego pieczęć na moich skroniach jest tak wyraźna, aby wszyscy widzieli i poznali, że jestem Jego poddanym? Czy słowa „Ty jesteś moim Królem” są ogłaszane tak, jak powinny być lśniącymi literami na całym zwoju mojego życia tak, aby to było wiadome i czytelne dla wszystkich?
Odpowiedz mi mój Królu! Zbadaj mnie i doświadcz i pokaż mi prawdziwy mój stan , a potem w łasce Swojej przebacz całą moją przeszłą nielojalność i uczyń mnie poprzez swoją łaskę od tej chwili całkowicie lojalnym! Gdyż „Ty jesteś moim Królem.”
Francis Ridley Havergal (1876)