uświęcenie

Artykuły Chrześcijańskie

“Oddanie to nie jest modlitwa, ani publiczna, ani prywatna; choć modlitwy, te prywatne i publiczne, są szczególną częścią, czy przykładem oddania. Oddanie oznacza życie poświęcone Bogu. “Ten więc jest oddanym człowiekiem, kto nie żyje już dłużej dla siebie samego, czy według ducha tego świata, ale zgodnie z wolą Bożą; kto we wszystkim szuka Boga, kto służy Bogu we wszystkim, kto żyje i postępuje pobożnie w codziennym życiu, czyniąc wszystko w imieniu Boga, poddając się tylko takim zasadom, które przekształcają go coraz bardziej na Jego chwałę.”

William Law (1728)

Artykuły Chrześcijańskie

1. Praktyczne uświęcenie jest uzdrowieniem z fałszywego życia – życia dla samego siebie. Fałszywy ruch uświęceniowy wynosi człowieka i czyni jego “ja” przedmiotem podziwu innych ludzi. Biblijny ruch uświęceniowy prowadzi człowieka do krzyża i pokazuje mu, że jego natura jest tak zła, że Bóg w krzyżu odsunął ją na bok jako przeklętą i że nasze własne “ja” zostało w krzyżu osądzone i wydane na śmierć. Wtedy przestajemy tę naturę obcinać i polepszać, upiększać i ubierać w pozory świętości, wtedy przestajemy też zniechęcać się, gdy nie znajdujemy w sobie niczego dobrego, czym moglibyśmy Boga zadowolić i pozyskać. Każdy ruch uświęceniowy, który nie ma za punkt wyjścia krzyża, jest bowiem fałszywy i kończy się bądź duchową wyniosłością, bądź też zniechęceniem i przygnębieniem. Na krzyżu zostaliśmy zjednoczeni z Jego śmiercią, wrośliśmy w podobieństwo Jego śmierci (Rzym. 6, 5). Zjednoczonych z Nim na krzyżu Duch uświęcenia wprowadza w dalszym ciągu w drogi Jezusa, które są tak urządzone, że życie naszego własnego “ja” praktycznie przestaje na nich istnieć. czytaj dalej

Artykuły Chrześcijańskie

“Próżna nadzieja! aby dziecko Adama mogło oczekiwać na to, że kiedykolwiek zobaczy królestwo Chrystusa i Boga bez wielkich zmagań, bez agonii, wchodząc tylko przez ‘wąską bramę’; aby ten, który został ‘poczęty i narodzony w grzechu’ i którego ‘wnętrze było bardzo niegodziwe,’ miał zabawiać się myślą, że będzie ‘oczyszczony tak jak jego Pan jest czysty,’ chyba że kroczy Jego śladami — ‘dźwiga codziennie swój krzyż’; chyba że ‘odetnie swoją prawą rękę’ i ‘wyłupie swoje prawe oko’ i odrzuci je od siebie; próżna nadzieja, aby mógł marzyć o zrzuceniu swoich starych opinii, pasji, gniewu i być ‘uświęconym w duchu, duszy i ciele,’ bez ustawicznego i ciągłego samozaparcia się.”

John Wesley

Artykuły Chrześcijańskie

Człowiek uświęcony może być kuszony do grzechu przez szatana, przez człowieka, lub przez swoje własne pożądliwości cielesne, ale jego serce jest wolne od tych wewnętrznych ogni, które przed jego pełnym uświęceniem były w stanie go opanować i sprowadzić do grzechu.

 

Jak dokonuje się to wielkie dzieło?
czytaj dalej