Pan niesie wybawienie! Na Twoim ludzie spoczywa Twe błogosławieństwo. Sela (…).
Świadomość realności Bożych obietnic jest dla Dawida żywa. On wie. Jest pewien. Pan wybawia i błogosławi tych, którzy są Jego. Tak żył Dawid, ale czy wiem – wierzę i ufam, że to rozciąga się też na mnie? Czy chcę takiego życia? A Ty?

Niestraszne mi zastępy przeciwników, Niech na mnie zewsząd nastają! Powstań Panie!
Ocal mnie, mój Boże! Uderzyłeś już w szczękę wszystkich moich wrogów, Połamałeś już
zęby bezbożnych.
Ufność nie opiera się na tym, co było kiedyś. Ona buduje się na rzeczywistości. Wtedy niestraszne są zastępy przeciwników. Ich próby stają się bezowocne. Potrzebujemy trwania w Nim. Pasa prawdy, pancerza sprawiedliwości, tarczy wiary, hełmu zbawienia i miecza Ducha. Dziś, tu i teraz.

Położyłem się i zasnąłem a potem się obudziłem ,gdyż Pan nieustannie mnie wspiera(…).
Dawid zdradzony i ścigany przez swego syna Absaloma składa nam świadectwo. Świadectwo to nie uczucia, emocje czy wrażenia związane z Bożym działaniem. To prawda doświadczenia tego, jak działa Pan w naszym życiu. Pomimo zamętu i zagrożenia, Pan daje Dawidowi cudowne wsparcie. Zsyła sen i chroni. Nieustannie wspiera. Czy dziś także widzę to w moim życiu? Czy tak doświadczam mego Pana?

Znów do Pana skieruję wołanie, On mi odpowie ze swojej świętej góry. Sela (…). 

Pan widzi, słyszy i działa. Jednak zawsze też czeka na ten moment, gdy ja i Ty wołamy do Niego. Nigdy, nawet na swojej świętej górze nie jest zbyt daleko…Gdy oddajemy życie w Jego ręce. Gdy widzimy że to Nim i tylko w Nim żyjemy i poruszamy się. Gdy porzucamy mylne przekonanie o naszej niezależności, własnych możliwościach i samodzielności. Wtedy odpowiada. Zawołasz dziś do Niego? Ja zawołam.

Niejeden gdy mówi o mym życiu, Twierdzi, że Bóg już nie przyjdzie mi z pomocą. Sela. Ale Ty Panie jesteś mą tarczą i chwałą! Ty podnosisz moją opuszczoną głowę(…). 

List do Hebrajczyków mówi, że wiara jest podstawą spełnienia się tego wszystkiego co jest treścią nadziei, przekonaniem o prawdziwości tego, co niewidzialne. Gdy chwytamy się wiary, wszystkie okoliczności ustępują. Jeśli nawet brak nam wiary On staje się naszą tarczą/zasłoną. Gdy serce zaczyna pulsować dziękczynieniem, moja głowa powoli może się podnieść…

Psalm Dawida. Uciekał wtedy przed swoim synem Absalomem (…).

Pozostajemy przy wierszu pierwszym. To bolesne i trudne gdy ktoś bardzo bliski, wobec kogo mieliśmy pewne plany i oczekiwania, staje się dla nas nie tylko rozczarowaniem, ale wręcz wrogiem. Nie zrobiliśmy przy tym niczego, co mogłoby taką postawę wzbudzać. Tak właśnie czuł się Dawid. Darował synowi wiele przewinień. Wciąż miał wobec niego dobre myśli. Absalom jednak knuł i działał przeciw ojcu. To trudne przeżycie. Czy jednak my także nie działaliśmy jak niewierny syn wobec naszego Ojca w niebie?

Psalm Dawida. Uciekał wtedy przed swoim synem Absalomem (…).

Historia ta opisana jest w 2 Księga Samuela 15,13-17,22. Ukochany syn, którego imię znaczy “Bóg Ojciec jest pokojem”, spiskuje przeciw swemu ojcu Dawidowi, który musi opuścić swój pałac i królestwo. W takim momencie zaczyna się ten psalm…

Tak więc, królowie, okażcie rozsądek, Nie lekceważcie przestróg, wy, sędziowie ziemi: Służcie Panu z bojaźnią, Cieszcie się, lecz drżyjcie! Złóżcie hołd Synowi, by się nie rozgniewał, A wy, abyście przez to nie zgubili drogi! Gdyż Jego gniew wywołać nietrudno, Szczęście zaś sprzyja tym wszystkim, którzy w Nim szukają schronienia.

Słyszymy: okażcie rozsądek, nie lekceważcie przestróg, służcie Panu z bojaźnią, cieszcie się lecz drżyjcie, złóżcie hołd Synowi. Są to bardzo dokładne wskazówki dla nas i ostrzeżenia. Jeśli nie posłuchamy to spotka nas Jego gniew i zagubienie. Jest też obietnica o błogosławieństwie szukania w Nim schronienia. On mówi i oto wciąż stoimy przed jasnym wyborem. Czy chcemy żyć przeciw czy też zawołać: Przyjdź Panie Jezu? Przyjdź…

Proś Mnie, a dam Ci w dziedzictwo narody, oddam na własność ziemię po jej krańce. Będziesz je łamał żelaznym berłem, pokruszysz jak gliniane dzbany(…).

Ojciec oddaje Synowi całą władzę. On podporządkuje sobie wszystko. Naczynia gliniane, którymi jesteśmy też. Ma do tego nie tylko prawo, ale też berło, którym jeśli trzeba to prawo wyegzekwuje. Może nasze życie napełnić sobą i swoim Duchem lub je skruszyć. Modlę się o to pierwsze…