Artykuły Chrześcijańskie

Wielu ludzi wierzy w zbawienie dzięki własnym dobrym uczynkom. Praktykują oni umartwienia i samozaparcie, dają jałmużny i modlą się, odwiedzają chorych i więźniów, odbywają dalekie pielgrzymki i umartwiają swe ciało. Dlatego też spodziewają się wejść do nieba. Pracują dla swego zbawienia, podczas gdy zbawienie to musi nastąpić wpierw, potem dopiero mogą działać jako zbawieni i przeżywać ten stan. Student musi się wprzód zapisać do uczelni, zanim będzie mógł pracować dla swej kariery po studiach. Ty zaś wprzód musisz przyjąć Chrystusa, a dopiero wtedy będziesz zbawiony; musisz wpierw otrzymać zbawienie, jeśli masz pracować nad nim. Co uczynił umierający łotr, aby być zbawionym? Nie mógł nic uczynić, bo jego ręce były przybite do krzyża. Nie uczynił nic, wszakże Jezus zbawił go.

W ludzkim planie zbawienia podkreśla się słowo “czynić”, w planie Bożym mówi się o tym, co się “dokonało”. Człowiek obstaje przy tym, by coś czynić, by czymś zapłacić, chce sobie zasłużyć na zbawienie. Bóg zaś mówi, że zbawienie dokonało się i nie ma już nic do zrobienia, bo Jezus wykonał wszystko. czytaj dalej

Artykuły Chrześcijańskie

Życie Jezusa Chrystusa jest wielkie we wszystkim. Ono jest tak czułe i tak szlachetne, że nigdy nie jest małe, czy średnie — ono jest tak nieegoistyczne, że nigdy nie przestaje być imponujące, ono jest tak łaskawe, że jest ono wybitnie wspaniałe.

Nade wszystko jest ono pełne prawdy, zrozumiałe, szczere, naturalne. Nikt nigdy nie myślał dotąd o Jezusie, jako o udającym — On stanowi samą realność. On jest tak prosty, tak nie udawany, prawdziwie „Święte dziecko Jezus,” tak, że w tym jest wielki ponad wszystkim.

Nigdy nie było człowieka tak całkowicie widzianego jako Chrystus i dotąd nie było człowieka tak mało zrozumianego. czytaj dalej

Artykuły Chrześcijańskie

Jak wielki był ten człowiek“, że kiedy przyszedł, święci oczekiwali na Niego – Symeon i Anna nie potrafili odejść, dopóki On się nie pojawił. Aniołowie stanęli na palcach gotowi, by zniżyć się i śpiewać. „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli.” Pokorni pasterze, gdy doglądali swych stad, czynili to, lecz czekali na sygnał, by pospiesznie przyjść i uwielbić Go. Mędrcy ze Wschodu zapomnieli o zmęczeniu długą podróżą, tak, że mogli położyć swe złoto i kadzidło u Jego stóp.                „Jak wielki był ten człowiek” kiedy będąc urodzonym i położonym w żłobie, cała ziemia została poruszona poprzez Jego pojawienie się.

Charles Spurgeon