Szczerze złóżcie ofiary i zaufajcie Panu(…)!
Dwie trudne rzeczy dla naszego wewnętrznego,egoistycznego człowieka. Po pierwsze – ofiara. Oddanie czegoś cennego. Nie czegoś, co nam zbywa i nie jest potrzebne. To dotyczy nas samych. I ma to być szczere. Po drugie – zaufanie. Nie sobie, nie swoim sposobom czy umiejętnościom. Nawet nie naszym znajomościom czy układom. Ale Panu. Bogu, którego nikt i nigdy nie widział. Czy się odważę? To się nazywa Wiara. To przez wiarę On zbawia. Gotowy? Stary człowiek nie będzie nigdy gotowy. Nowy tylko tak staje się Nowym. Chcę być tylko taki.