„Nasze przeznaczenie jako Jego uczniów to trwać w społeczności z Bogiem, tak jak czynił to Jezus. Kielich i chrzest naszego Pana są bramą wejściową dla każdego człowieka do doskonałej jedności z Bogiem. Jezus Chrystus daje nam zbawienie i uświęcenie, ale miejsca jakie potem zajmujemy, zależą od naszego posłuszeństwa i dyspozycyjności dla Ojca. U Boga nie ma względu na osobę, jeżeli chodzi o zbawienie, ale potem istnieją pewne stopnie pozycji. Wszyscy jesteśmy zbawieni poprzez kielich i chrzest naszego Pana, ale pozycja, która zajmujemy indywidualnie, zależy całkowicie od naszego posłuszeństwa względem Niego. czytaj dalej
życie
TROSKA
Przyp.14.14 „Serce przewrotne zadowala się swoimi zabiegami – serce dobre dopiero swoimi uczynkami.”
Mat 6.34 „Nie martwcie się wiec o jutro, gdyż jutro zatroszczy się o siebie. Dzień dzisiejszy ma dość własnych kłopotów.”
Każdy dzień przynosi albo porażkę, albo zwycięstwo. Ale nawet gdyby tak było, że dziś doznamy porażki, to postarajmy się chociaż, by nie była ona bez walki i to takiej, aż do końca sił. czytaj dalej
Boża metoda w Kościele
“Prawdziwy wzrost duchowy Kościoła, rozwój i ekspansja tego, co pochodzi od Boga jest uzależniony całkowicie od obecnego tam życia Bożego. To jest Boża metoda; to jest Jego metoda dla wszystkich celów… w pracy Bożej produkuje się bardzo dużo tego, co nie jest życiem. Jest tam entuzjazm, zamiłowanie, interes, są mocno eksponowane emocje i uczucia i przelew naturalnego ducha sztucznie pobudzonego, wyciąganego, karmionego i pielęgnowanego i tak się to toczy siłą bezwładności i musi być pobudzane z zewnątrz – trzeba temu dawać coraz więcej i więcej. Boża metoda jest wewnętrzna – Jego życie; a kiedy On da w nas Swoje życie, to nie potrzeba żadnej z tych rzeczy zewnętrznych, bo On wszystko wypełnia.”
T. Austin – Sparks
Ukrzyżowani?
Krzyż w naszym doświadczeniu musi być prawdziwy realny, rzeczywisty, musi być naszą jedyną ucieczką. Dlaczego jest tak mało prawdziwej rzeczywistości duchowej? Bo nie uczymy ludzi umierania z Chrystusem, ale życia w mocy ich konającego człowieczeństwa. Chlubimy się nie naszą słabością a siłą. Wartości, które Chrystus ogłosił fałszywymi, zwykłymi śmieciami, powróciły do łask, uznane zostały za ewangeliczne i promowane są jako treść życia i istota chrześcijańskiej drogi. Prawdziwy krzyż niszczy zaufanie pokładane w ciele, sprowadza przekleństwo na wszystko co pochodzi z ciała, zgładza ludzi (czyni ich martwymi dla świata i grzechu), upodabnia nas do Chrystusa Jezusa Pana naszego. Sam krzyż musi być dla nas czymś, czym się chlubimy, co odróżnia nas od świata.
czytaj dalej