Artykuł ten brzmi jak następuje:

„Gdybym ja rzeczywiście tak mocno wierzył, jak miliony mówią, że wierzą, iż znajomość i praktyka religii w tym życiu wpływa na losy człowieka w życiu pozagrobowym, wówczas religia dla mnie byłaby wszystkim.

Odrzuciłbym radości ziemskie jako śmiecie, ziemskie troski jako głupstwa, i ziemskie myśli i uczucia jako próżność. Religia stałaby się pierwszą rzeczą, o której myślałbym budząc się i ostatnią, zanim sen zamknąłby moje powieki.

Pracowałbym wyłącznie w tej sprawie; myślałbym tylko i jedynie o wieczności, a uważałbym pozyskanie jednej duszy dla Nieba za rzecz tak cenną, że warto dla niej poświęcić całe życie, choćbym je miał spędzić w boleściach.

Ziemskie konsekwencje nigdy nie zatrzymałyby mojej ręki, ani nie zamknęłyby moich warg. Ziemskie radości i ziemskie smutki nie zajmowałyby nawet przez jedną chwilę moich myśli.

Usiłowałbym patrzeć tylko i wyłącznie na wieczność i nieśmiertelne istoty, które mnie otaczają, a które wnet miałyby być wiecznie szczęśliwe, albo wiecznie nieszczęśliwe.

Poszedłbym do ludzi tego świata działając bez przerwy we dnie i w nocy, a podstawowym tekstem moich kazań byłyby słowa:

CO POMOŻE CZŁOWIEKOWI, CHOĆBY CAŁY ŚWIAT POZYSKAŁ, A ΝΑ DUSZY SWOJEJ STRATĘ PONIÓSŁ?”