Jan 8,36 Jeśli was syn wyzwoli, będziecie naprawdę wolnymi.
Posiadam jako człowiek tylko pewną miarę ludzkiej sprawiedliwości (Fil 3,9), sprawiedliwość opartą o uczynek zakonu. Lecz taka sprawiedliwość nie może być zaakceptowana przez tego który widzi zamysł, serce, pobudki i działania, skryte czyny, myśli, marzenia, nasze pragnienia, i dokładnie potrafi określić z jakiego pochodzą one źródła. czytaj dalej
1Koryntian11 rozdział 2 do 16
Witam nazywam się David Bercot i dziś wieczór chciałbym powiedzieć o tym, co wcześni chrześcijanie sądzili na temat nakrywania głów lub zasłony modlitewnej. Nadal pamiętam jak pierwszy raz zobaczyłem menonitów. Było to prawdopodobnie dwadzieścia lat temu. I wydawało mi się to naprawdę rzeczą bardzo dziwną .Pierwszą rzeczą jaką zauważyłem to, to, że wszystkie kobiety mają czapki na swoich głowach. Nie miałem pojęcia dlaczego tak się ubierają, myślałem, że jest to rodzaj ubrania jaki przyniosły ze sobą z Europy lub coś w tym rodzaju. Nigdy jednak nie wysilałem się aby to zrozumieć, aż do roku 1985. Rok 1985 był rokiem który w całości poświęciłem na studiowanie dzieł Ojców Kościoła. Pewnego wieczoru czytałem dzieło Tertuliana zatytułowane “Zasłona dziewicy”. Właśnie to dzieło otwarło nagle moje oczy na to co pismo mówi na temat “modlitewnego nakrycia” lub “nakrycia głów”. Miejscem Słowa Bożego które na ten temat się wypowiada jest I Koryntian 11 rozdział od 2 do 16 wersetu. Chciałbym teraz przeczytać wam to z New King James Version. Przed rokiem 1985 ten fragment czytałem wiele razy. Nigdy jednak nie spotkałem się z jego takim wyjaśnieniem jak tutaj przedstawił Orygenes, gdy uczęszczałem do różnych szkół niedzielnych. Lecz po przeczytaniu tego dzieła Tertuliana, od razu na nowo przeczytałem ten 11 rozdział listu do Koryntian. Teraz miał on dla mnie zupełnie inne znaczenie i uświadomiłem sobie o czym tak naprawdę Paweł mówił. Zdałem sobie sprawę że bardzo rzadko omawiamy ten fragment w większości zborów dzisiaj. Tak jak powiedziałem, pamiętam kilka szkół niedzielnych w różnych zborach. Przemierzaliśmy cały Nowy Testament księga po księdze, rozdział po rozdziale, lecz kiedy dochodziliśmy do tego rozdziału, staraliśmy się bardzo szybko go przerobić. Przypominam sobie taki przykład, ze kiedy doszliśmy do 16 wersetu, to uwypukliliśmy jego kulturowy kontekst, że ten werset miał zastosowanie w pierwszym wieku lecz nie dzisiaj. Na przykład pamiętam jak w jednym ze zborów, dosyć liberalnym, który był określany jako Kościół Uczniów Chrystusa, pastor który uczył w szkole niedzielnej powiedział: “W pierwszym wieku pokazanie się kobiety w kościele bez nakrycia było bardzo szokujące. czytaj dalej
“Niektóre prawdy nauczane w Biblii, niektóre części Boskiego objawienia, są zrozumiałe, a serce odpowiada na nie i akceptuje je. Kiedy o nich rozmyśla, rozszerza je i broni; ich moc i piękno coraz bardziej wpływają na tych, którzy znajdują się pod ich oddziaływaniem. Inna strona prawdy, inny punkt objawienia, również zawarty w Bożym Słowie, zdaje się słabnąć, a nawet zaprzeczać prawdzie, która była tak skuteczna i w strachu powodowanym zazdrością o przyjętą i nauczaną doktrynę, zrównoważona prawda jest minimalizowana, wyperswadowana, a nawet zaprzeczana. Tak więc na fragmencie objawienia, na części Słowa, buduje się sektę, dobrą i pożyteczną, ponieważ głosi i praktykuje Bożą prawdę, ale ograniczoną i niezrównoważoną, ponieważ nie widzi całej prawdy, i szczerze nie akceptuje całości Pisma. Jej członkowie są nie tylko pozbawieni pełnego zastosowania Pisma, ale są odcięci od społeczności wielu świętych, którzy są mniej ograniczeni niż oni, albo są ograniczeni w innym kierunku. czytaj dalej