Możliwość działania w imieniu Pańskim jest największym uprawnieniem danym przez Boga ludziom odrodzonym. W ten sposób Bóg udostępnia człowiekowi cały swój autorytet i nieograniczoną potęgę. Rzecz oczywista, że ma to miejsce tylko wtedy, gdy człowiek spełnia ściśle Boże warunki, gwarantujące, że uprawnienie to nie zostanie nadużyte. Warunkiem jest całkowite zjednoczenie się z Bogiem gdy chodzi o motywy, środki, sposoby i cele działania. Tam, gdzie takiego nastawienia brak, powoływanie się na imię Jezusa jest pustym frazesem, nie odnosi zamierzonego skutku i często zamiast uwielbić, hańbi imię Boże. czytaj dalej
poddanie
POKUTUJ!
Musi istnieć gotowość, aby tę szczególną rzecz nazwać grzechem. muszę przestać się usprawiedliwiać, muszę przestać składać winę na innych, muszę go przynieść i to w całej tej mierze jakiej o niej wiem. muszę zająć jeszcze raz moje miejsce w ogrodzie Getsemane wraz z Chrystusem i powiedzieć WSZAKŻE NIE CO JA chcę ,ale co ty. Pragnę twojej woli w odniesieniu do tej rzeczy, która jest moją ukrytą radością, tak i w tej sprawie pragnę Ojcze mój, aby wypełniła się wola Twoja. Z chwilą gdy słowa te wypowiadamy prawdziwie i w odniesieniu do konkretnego grzechu, to JA które jest dzieckiem upadku, zostało ponownie ukrzyżowane – nie może być zmartwychwstałego życia bez ukrzyżowania czytaj dalej
Jak w świętości żyć?
… i do uświęcenia, bez którego nikt nie ujrzy Pana (Hebr. 12:14)
Czy rzeczywiście zamierzasz dowiedzieć się, jak w świętości żyć dla Jezusa Pana?
1. Czy jesteś gotów na podążanie drogą Pana?
2. Czy jesteś tak desperacko przejęty chęcią życia pełnią Chrystusa, że jesteś gotów na zwiększenie wysiłków, energii i czasu by zaspokoić głód twojego serca i wejść w pełną społeczność z Żywym Bogiem?
3. Czy chcesz żyć w społeczności z Nim nie bacząc na koszt?
4. Czy jesteś gotów na oddanie Bogu tak wielu godzin dnia, ile tylko będzie wymagał? (Tak wielu środków materialnych – pieniądze, dom, samochód itp.) czytaj dalej
Dojrzałość
Spójrz na ziarno na polu: gdy jest zielone, trzyma swą głowę wzniesioną, lecz gdy kłosy są przepełnione i dojrzałe, zwiesza ją w pełnej wdzięku pokorze.
Spójrz na drzewa owocowe, jak ich kwitnące gałęzie wyrastają ku niebu, lecz gdy zaczynają być obciążone owocem, a im owoc jest dojrzalszy, tym cięższy, gałąź zaczyna się uginać, aż w końcu potrzebować będzie podparcia, żeby nie odłamać się od pnia. Ciężar przychodzi wraz z dojrzałością; uniżoność umysłu jest nieuniknioną konsekwencją.
Wzrastający chrześcijaninie uważają siebie za nic, dojrzali natomiast za mniej niż nic. Im bliżej nieba jesteśmy, biorąc pod uwagę świętość, tym bardziej opłakujemy nasze słabości i tym pokorniejsza jest nasza ocena.
Lekko załadowane naczynia unoszą się wysoko na wodzie; cięższy ładunek topi barkę na brzegu wody. Im więcej łaski, tym bardziej odczuwana jest potrzeba łaski. Ten umie chwalić się łaską, kto jej nie ma , ten umie dużo o niej mówić, kto ma jej mało, lecz ten, kto jest nią bogaty – krzyczy o więcej i zapomina o tym, co jest za nim.
Gdy życie wewnętrzne człowieka płynie jak rzeka, on myśli wyłącznie o źródle i krzyczy przed swoim Bogiem: “Wszystkie moje źródła są w Tobie!” Ten, kto obfituje w świętość, bardziej niż kiedykolwiek czuje, że w nim, tzn. w jego ciele, nie mieszka żadna dobra rzecz.
Nie dojrzałeś mój bracie, jeśli masz wysokie poczucie własnej wartości. Ten, kto chlubi się w sobie, jest nikim innym jak niemowlęciem w Chrystusie, jeżeli w ogóle jest w Chrystusie.
Gdy zobaczysz śmierć wpisaną w stworzenie, a całe swoje życie w Chrystusie; kiedy spostrzeżesz niesprawiedliwość nawet w rzeczach świętych, a całą swą doskonałość w Nim, który jest cały miłością; kiedy będziesz leżał wyczerpany u stóp Jego tronu i wstaniesz by siąść i rządzić z Nim, który jest twoim wszystkim – wówczas dojrzejesz – lecz nie wcześniej.
C. H. Spurgeon
Po stronie prawdy
Współcześni neochrześcijanie przyjęli jakiś nowy Dekalog (…), w którym najwyraźniej jest napisane: “Nie będziesz miał własnego zdania” oraz nowy zestaw błogosławieństw, zaczynający się od słów: “Błogosławieni ci, którzy tolerują wszystko, albowiem za nic nie będą odpowiedzialni”. Normą stało się takie dyskutowanie o różnicach religijnych, żeby przypadkiem nie nawrócić adwersarza, albo wykazać błędów w jego przekonaniach. Wyobraźmy sobie Mojżesza biorącego udział w dyskusji panelowej z Izraelitami na temat złotego cielca, lub Eliasza prowadzącego dialog z prorokami Baala. Albo naszego Pana Jezusa Chrystusa szukającego wspólnej płaszczyzny porozumienia, z faryzeuszami, by “szukać tego, co łączy, a nie tego, co dzieli”. Bóg obiecał błogosławieństwo tym, którzy niosą pokój, ale religijni negocjatorzy powinni bardzo uważać na każdy swój krok. światłość i ciemność nie pójdą w parze w wyniku rokowań; istnieją rzeczy, których się nie negocjuje.”
A. W. Tozer
Moja modlitwa
Ja Uznaję, że był, jest i będzie, Jedynym Najwyższym władcą zarządzającym wszystkimi i wszystkim. Pokutuję, że jako stworzenie, stawiałem siebie i swoją wolę obok, lub na równi z Bożą wolą, że realizowałem swoje plany i zachcianki.ko człowiek świadomy swojej grzeszności, staję w pokucie przed Bogiem. Jest On Stwórcą i dawcą życia.
Wyznaję, że jestem Jego własnością, (stworzeniem jedynie, nie stwórcą). Uznaję Jego panowanie i osąd nad sobą i wszystkimi rzeczami. NIE MOJA WOLA, LECZ JEGO NIECH SIĘ STANIE.
Chcę chodzić z Bogiem po Świętej Ziemi, zdejmuję sandały,poddaję się Jego prawu i Jego woli. Jako wolny niewolnik, bez prawa do posiadania, władania, rządzenia, bez mienia i imienia CHCĘ SŁUŻYĆ TYLKO I JEDYNIE BOGU W BEZINTERESOWNEJ MIŁOŚCI.
Wołam do Boga – daj abym grzech, świat i jego namiętności, oraz pychę życia, widział i oceniał według Twego Słowa. I abym miał te same uczucia względem tych rzeczy, co Ty – mój najdroższy Panie – NIENAWIŚĆ, WSTRĘT I OBRZYDZENIE.