Życie uczniostwa może być utrzymane tylko tak długo, póki nic nie wejdzie pomiędzy Chrystusa a nas — ani zakon, ani osobista nabożność, ani nawet ten świat. Uczeń zawsze patrzy tylko na swojego mistrza, nigdy na Chrystusa i zakon, Chrystusa i religię, Chrystusa i świat. Unika on wszelkich takich koncepcji jak plagi. Tylko poprzez naśladowanie samego Chrystusa może on zachować jeden cel. Jego wzrok spoczywa tylko całkowicie na świetle, które pochodzi od Chrystusa i nie ma w nim ciemności czy dwuznaczności. czytaj dalej