Czego pragniesz? Modliłeś się o przebaczenie. Oto jest. Teraz wstań i przyjmij je. Prosiłeś o zapewnienie twojego synostwa. Jest tutaj. Przyjmij je. Czego chcesz? Mocy nad namiętnymi myślami i uwolnienia od grzesznych pragnień? Czystość Chrystusa jest odpowiedzią na to wszystko. Czego ty chcesz? „Łatwo tracę panowanie nad sobą bracie. Próbuję być w domu miły, ale często wybucham i mam wtedy ogromne wyrzuty sumienia. Gdybym tylko mógł trzymać swój język na wodzy! Oto masz odpowiedź, cierpliwość Chrystusa. Czego chcesz? czytaj dalej
Artykuły Chrześcijańskie
Odtwarzając życie Chrystusa
Właśnie to potrzebujemy głębiej zrozumieć. Musimy przestać domagać się Ducha Świętego, więcej wiary, więcej trwania, przestać jeździć z jednej konferencji na drugą, zawsze z tym samym wołaniem, płacząc nad straconym czasem, straconymi błogosławieństwami i straconymi możliwościami! Chociaż moc do trwania w Nim nie istniała pod Starym Przymierzem, została nam jednak obficie udzielona w Chrystusie, Miłującym, który dał wszystko co jest nam potrzebne, by uczynić nas uczestnikami Jego Boskiej natury, byśmy odtwarzali życie, którym On żył na ziemi. On żył tym życiem po to, by móc je odtworzyć w nas poprzez Swojego Ducha. czytaj dalej
Prawdziwe odnowienie
Jeżeli ten stary człowiek umrze, nowy człowiek będzie żył. Jeżeli umrze w tobie duma, poprzez Ducha Świętego obudzi się pokora. Jeżeli umrze gniew, w jego miejsce zostanie zasadzona łagodność. Jeżeli umrze chciwość, wzrośnie w tobie ufność w Boga. Jeżeli umrze w tobie miłość świata, w jej miejsce wzbudzi się Boża miłość. To jest nowy, wewnętrzny człowiek z jego członkami; to jest owoc Ducha Świętego; to jest żywa, działająca wiara. To jest Chrystus w nas i Jego szlachetne życie; to jest nowe posłuszeństwo, nowe przykazanie Chrystusa, to jest owoc nowego narodzenia w nas, w którym musimy żyć, jeżeli chcemy być Bożym dzieckiem. Tylko ci, którzy żyją w tym nowym narodzeniu, są dziećmi Bożymi.
Johann Arndt (1606)
Bądźcie trzeźwi i czujni
„Bądźcie trzeźwi”
Apostoł już o tym mówił i jeszcze raz do tego zachęca w tym Liście Apostolskim. Byłoby łatwo zabawiać serca ludzi nową dyskusją, gdyby naszym zadaniem było to, aby się podobać, zamiast budować, gdyż jest wiele rzeczy, które bez wielkiego wysiłku mogą być przedstawiane jako nowe i dziwne dla zwykłych słuchaczy. Jest jednak kilka rzeczy, które interesują nas głównie pod kątem praktyki i te mają być częściej reprezentowane i podkreślane. Ten apostoł, jak też inni natchnieni pisarze czerpali ze źródła zbyt pełnego, żeby nie mieć dobrego tematu, ale często wybierali korzystne powtórki zamiast niekorzystnej różnorodności i tak samo powinniśmy robić my. czytaj dalej
Droga do podobieństwa do Chrystusa
Według Bożego Słowa, prawdziwe utożsamienie z Jezusem Chrystusem w Jego śmierci, pogrzebaniu i zmartwychwstaniu, będzie prowadzić ludzi do podobieństwa do Chrystusa. Bóg nigdy nie obiecał, że wypracuje w nas na różne sposoby Swoje podobieństwo, w zależności od naszego nastawienia. Kształtowanie podobieństwa do Jezusa Chrystusa w życiu ludzi i ich osobowościach, jest czymś, co On czyni tak samo we wszystkich grupach, na wszystkich konferencjach i społecznościach na całym świecie, bez względu na nazwę. czytaj dalej
Objecie w posiadanie naszego dziedzictwa
„Jak wielu chrześcijan cieszy się swoim dziedzictwem, przyjmuje je w posiadanie, albo robi postępy w kierunku objęcia go w posiadanie? Wielu tego nie czyni, a jednak są dziećmi bożymi, legalnymi spadkobiercami. Pomiędzy byciem legalnym spadkobierca, a staniem się duchowym dziedzicem, może “wydarzyć się coś, co spowoduje, że rozminiesz się z dziedzictwem. Nowy Testament mówi nam przez cały czas, że posiadamy wielkie dziedzictwo – a wiec nie rozmiń się z nim! Mamy wielkie prawa – a wiec nie wypuść ich: zostaliśmy powołani do czegoś już od wieczności – ale upewnij się, że umacniasz swoje powołanie i wybranie’. To jest różnica pomiędzy naszym statusem prawnym a stanem duchowym.”
T.Austin – Sparks (1952)
Moc modlitwy
Wstęp
Po raz pierwszy opublikowano w 1943r. Przez Zondervan Publishing House.
Niniejsza edycja została wydrukowana niezmieniona w USA, w 1994r.
Moja ukochana matka Jonathan Goforth miała napisać te słowo wstępu ale zeszłego roku 31 Maja o trzeciej nad ranem w wieku siedemdziesięciu ośmiu lat odłożyła swoje pióro, które było tak znacząco używane przez prowadzącą je rękę Bożą jak jej mąż, którego życie i pracę dzieliła z heroicznym poświęceniem przez prawie 50 lat w Chinach. Oszczędzona jej była długa choroba i cierpienie, tak że odeszła nagle do chwały. Jej twarz świeciła oczekiwaniem, a jej ostatnie słowa rozbrzmiewały ufnością: ,,To jest wezwanie od mojego Króla. Jestem gotowa, aby pójść!” czytaj dalej
Boska ofiara
Żeby Chrystus musiał przyjść z wiecznego łona Ojca w rejon smutku i śmierci; żeby Bóg musiał być objawiony w ciele, Stwórca stać się stworzeniem, żeby ten, który był odziany chwałę, musiał być ubrany w łachmany; Ten, który wypełniał niebo i ziemię swoją chwałą by złożony w grobie; żeby moc Boża musiała uciekać przed słabym człowiekiem, Bóg Izraela do Egiptu; żeby Bóg zakonu musiał być poddany Zakonowi, Bóg obrzezania obrzezany, Bóg, który stworzył niebo pracować w prostym zawodzie Józefa. czytaj dalej
Najwyższy kapłan na wieki
„Do Niego należy kapłaństwo, które ma moc niekończącego się życia. Jest o Nim świadectwo, że teraz żyje. ‘Oto żyję na wieki wieków’. Jaki kontrast w porównaniu ze wszystkimi ludzkimi kapłanami, na których grobach może być zawsze wypisane: ‘Nie mógł kontynuować z powodu śmierci.’ Jeden po drugim starzeli się i umierali – ich oczy często zasłonięte łzami zostało zamknięte; serce przestało bić; ręce często podnoszone w górę zostały skrzyżowane łagodnie na piersi, jakby prosiły o przebaczenie. Ale On żyje na wieki. czytaj dalej
Niezwykłe życie
„Niezwykłe – a jest to najwyższy skandal – jest to, co robią naśladowcy Jezusa. Musi to być wykonane jako lepsza sprawiedliwość i to w taki sposób, aby widzieli to wszyscy ludzie.
Nie jest to ścisły Purytanizm, ani jakiś ekscentryczny sposób Chrześcijańskiego życia, ale proste posłuszeństwo woli Chrystusa. Jeżeli uczynimy to ‘niezwykle’ naszą normą to będziemy wprowadzeni w passio Chrystusa, a w tym będzie widoczna jego szczególna jakość. To działanie samo w sobie jest niekończącym się cierpieniem. Uczeń znosi w tym cierpienie Chrystusa. Jeżeli tak nie jest, to nie jest to działalność o której mówi Jezus.”
Dietrich BonhoefTer (1937)