Prawdziwe nawrócenie jest zmianą celu, którego poszukujesz a nie jedynie sposobu w jaki osiągasz ten cel. Nie jest prawdą, że nawróceni i nie nawróceni mają te same cele a różnią się jedynie metodami, których używają aby cel ten osiągnąć. To byłoby tak jakby powiedzieć, że anioł Gabriel i sam diabeł dążą do swojego własnego szczęścia, próbując jedynie osiągnąć go dwiema różnymi metodami. Gabriel nie jest posłuszny Bogu przez wzgląd na swoje własne szczęście.
czytaj dalej
Artykuły Chrześcijańskie
koniec czasu…
Słyszysz? – Biją zegary…
Biją we wszystkich miastach,
Żegnają tak Rok Stary.
Dochodzi już dwunasta…
Dziś czarów noc,
Noc dziwna, tajemnicza.
Jakaś nieziemska moc,
Dni ludzkie dziś przelicza
I wolniusieńko przewraca
Znów jedną kartę życia.
Słyszysz? – Biją zegary…
Ostatni raz biją może…
Może miniony Rok Stary
Zakończy rachunki Boże.
Może czas łaski się kończy
Z ostatnim zegarów echem;
I zaczną się sądy Boże
Nad światem, nad człowiekiem.
Słyszysz? – Biją zegary…
Więc zajrzyj do swej duszy,
Bo wielu, wielu ludzi
Zegarów już nie usłyszy.
Krzyż
Krzyż musi być naszą jedyną ucieczką. Sam krzyż musi być jedyną atrakrakcją dla nas, czymś czym się chlubimy, co odrużnia nas od świata.
To co uważamy za najpiękniejsze i najlepsze na ziemi nie liczy się w Niebie. Kwiaty, wiersze, muzyka obrazy. Są piękne, ale nie mogą podnieść duszy ponad ziemię, do której należą. Jezus nie potrzebuje innego człowieka lub siły, by pociągnąć ludzi do Siebie. Nie liczy się, co ich pociągnie, ale kto. On powiedział, “A gdy Ja będę wywyższony ponad ziemię, wszystkich do siebie pociągnę.” (Jan 12:32). Nie do nas usługujących, nie do budynków, nie do organizacji religijnych, ugrupowań kościelnych, ale “do mnie”. Musimy głosić osobę – Jezusa Ukrzyżowanego, nie politykę, nie zasady, nie ruchy religijne, ale Mistrza, nie wyznanie, ale Chrystusa, nie system, ale Zbawiciela. Musi być ofiara z krwi bez dodatków i ludzkiej oprawy. Zbawienie jest Bożym dziełem bez dodatków ludzkich. Któż może dodać jedną kreskę do Bożego planu zbawienia przez ofiarę.
czytaj dalej
Zaufaj…
I rzekłem do mężczyzny, który stał w bramie roku:
– Podaj mi Światło,
abym bezpiecznie mógł wejść w nieznane.
A on odpowiedział:
– Wejdź do ciemności i włóż rękę swa w rękę Boga.
Lepiej tak będzie, niż gdybyś miał światło
i bezpieczniej, niż gdybyś dobrze znał swoją drogę.
Poszedłem wiec i znalazłem dłoń Bożą,
i z ufnością wkroczyłem w ciemności.
A On przeprowadził mnie do wzgórz na Wschodzie,
gdzie właśnie rodził się świt”.
“Bardziej błogosławioną rzeczą jest dawać, aniżeli brać” (Dz. 20,35)
– Nie dajemy, lecz pożyczamy lub sprzedajemy;
– Nie dzielimy się tym, co cenne i wartościowe, lecz – co najwyżej – pozbywamy się tego, co zbędne lub zużyte i niepotrzebne;
– Rozglądamy się pilnie za darami, prezentami i ofiarodawcami, nie chcąc dostrzec tych, którzy potrzebują naszej pomocy i którym jesteśmy w stanie sami pomóc;
– Najchętniej dajemy w tedy, gdy możemy liczyć na rewanż lub wzajemność;
– Umiemy chętnie brać, a niechętnie dawać;
Idzie noc, straszna noc, Świat zawładnie kłamstwa moc…
“Idzie noc, straszna noc, Świat zawładnie kłamstwa moc,
Gaśnie wiara Bożych ludzi, Któż ją znowu w nich obudzi? Któż im swoją pomoc da?
Smutny czas, ważny czas, Zapał wiary prawie zgasł.
Zapomniały dzieci Boże, O niebieskim celu w górze,
Znowu się wplątały w grzech.
Oto On, Jezus Król, Już opuszcza niebios tron.
Cherubowie w pochód grają, Na wesele zapraszają: “Spieszcie do Syjońskich bram!”
Panie mój, Jezu mój, Ty sam obudź Kościół Twój!
Z rąk go wyrwij szatanowi, Niech go święty Duch odnowi;
Roznieć znowu światła zdrój!”
Jak oceniać dziwne zjawiska i zachowania w Kościele?
Jako chrześcijanie ewangeliczni, czyli ludzie poddani autorytetowi Pisma Świętego, wszystkie sprawy dotyczące naszej wiary oceniamy na podstawie Słowa Bożego. Jak podejść, w takim razie, do wydarzeń, o których donoszą zagraniczne czasopisma religijne i które tu i ówdzie mają miejsce w naszym kraju. Do omówienia tego zagadnienia wykorzystaliśmy obszerne fragmenty wykładu wygłoszonego na początku kwietnia br. (tzn. 1995) w Breganzona, Szwajcaria, podczas konferencji przywódców Kościołów Zielonoświątkowych z Europy Południowej i Środkowej. Autor jest sekretarzem generalnym Zborów Bożych (“Assemblies of God”) w USA.
czytaj dalej
Pomazanie poucza …
Wypada stwierdzić z naciskiem, że byłoby rzeczą godną ubolewania, gdyby szatanowi tak udało się zamącić umysły ludzi wierzących, że nie byliby w stanie odróżnić zdrowej, nowatorskiej, awangardowej, pionierskiej pracy w ramach Kościoła Chrystusowego, inspirowanej przez Ducha Świętego i prowadzonej na gruncie Biblii, od najróżniejszych prądów i trendów inspirowanych przez szatana. Byłoby rzeczą godną ubolewania, gdyby ludzie Boży, których Bóg do takich zadań powołuje i będzie powoływał, wykonywać musieli swoje posłannictwo w atmosferze podejrzeń, zarzutów, pomówień i oszczerstw, że są szamanami, scjentystami, okultystami czy, że głoszą ,,New Age
czytaj dalej
Kiedy ziarno wyda owoc…
Teoretycznie, ziarno, będące Słowem Bożym, powinno wydawać te same owoce bez względu na duchową kondycję siejących go ale tak nie jest. Identyczne nauczanie przez ludzi o różnym stopniu pobożności wyda owoce w postaci różnie nawróconych ludzi i przejawi się w jakości Chrześcijaństwa w zależności od czystości i mocy tego które je wygłosił i miejsca w którym jako przejdzie mu wzrastać. Chrześcijaństwo zawsze będzie reprodukowało dokładnie samo siebie. Nie samo Słowo, a natura składającego świadectwo determinuje jakość nawróconego. Kościół nie może uczynić nic więcej ponad przeszczepienie samego siebie. Taki, jaki jest na jednej ziemi będzie i na innej. Dzika jabłoń nie stanie się nagle szlachetną przez przeniesienie jej do innego kraju. Bóg wpisał swoje Prawa głęboko w każde życie; wszystko musi wydawać owoce zgodnie ze swym rodzajem.
Prawowierność…
“Praca ewangelizacyjna, jaką dzisiaj znamy, daje rezultat w postaci pewnej liczby prawdziwych chrześcijanin, ale klimat duchowy, do którego rodzi się wielu współczesnych chrześcijan, nie stwarza warunków dla ich szybkiego wzrostu duchowego. Rzeczywiście, cały świat ewangeliczny w znacznym stopniu nie sprzyja zdrowemu życiu chrześcijańskiemu. Przy tym nie myślę tutaj o modernizmie. Mam raczej na myśli tę rzeszę ludzi, którzy opierają swoją wiarę na Biblii i noszą imię prawowiernych. Nawracamy ludzi na skostniałą formę chrześcijaństwa, która niewiele ma wspólnego z chrześcijaństwem Nowego Testamentu. Przeciętny tak zwany chrześcijanin ewangeliczny naszych czasów jest zaledwie nędzną parodią prawdziwej świętości. My jednak wkładamy miliony w działania i budynki, służące do przedłużania istnienia tej zwyrodniałej formy religii i atakujemy każdego, kto ośmieli się kwestionować celowość takiego postępowania.”
A. W. Tozer
