“Twoje bezpieczeństwo polega na dziele Chrystusa dla ciebie.
Twoja pewność polega na Słowie Bożym skierowanym do ciebie.
Twoja radość polega na niezasmucaniu Ducha Świętego w tobie.”
Jeśli jako wierzący czynisz cokolwiek, co by zasmuciło Ducha Świętego, to twoja społeczność z Ojcem i Synem Bożym jest, na ten czas, w istocie zawieszona. Tylko wtedy, gdy osądzisz samego siebie i wyznasz swój grzech, radość tej społeczności może być ci przywrócona.
Twoje dziecko może zawiniło złym zachowaniem się. Na jego twarzyczce zaraz można spostrzec, że coś w jego serduszku jest nie w porządku. Jeszcze pół godziny temu, radowało się spacerem wraz z tobą naokoło ogrodu, podziwiając to wszystko, co ty podziwiałeś, radując się tym, co i ciebie cieszyło. Innymi słowy, było ono w społeczności z tobą. Jego uczucia i upodobania były identyczne z twoimi. Ale teraz wszystko się zmieniło!
Jako nieposłuszne i niegrzeczne dziecko, stoi daleko w kącie, prawdziwy obraz nieszczęścia. Na podstawie pełnego skruchy przyznania się do złego postępku, zapewniłeś go o całkowitym odpuszczeniu jego winy, a mimo to jego duma i upór powodują, iż nadal stoi i płacze tam w kącie. Gdzie jest ta radość sprzed pół godziny?
Wszystko zniknęło, Dlaczego? Ponieważ społeczność między tobą a nim została przerwana.
Co jednak stało się ze stosunkiem pokrewieństwa, który istniał pomiędzy tobą a twoim synem pół godziny temu? Czy ten także zniknął? Czy został on naruszony lub przerwany? Oczywiście, że nie. Ten stosunek pokrewieństwa polega na jego urodzeniu się, jego Społeczność zaś polega na jego zachowaniu. Ale po chwili widzimy go wychodzącego z kąta ze złamaną wolą i ze złamanym serduszkiem, wyznającego całą sprawę od początku do końca, tak ze widzisz, iż żałuje swego nieposłuszeństwa tak bardzo jak i ty, a wówczas bierzesz go w swoje ramiona i pokrywasz go pocałunkami. Jego radość jest przywrócona, ponieważ społeczność znowu jest przywrócona. (…)
Drogie dziecko Boże! Pamiętaj zawsze o tych dwóch rzeczach: nie ma nic mocniejszego niż więzy pokrewieństwa, a niczego bardziej delikatnego, jak więzy społeczności.
Wszystkie połączone moce i zamysły ziemi i piekła nie mogą rozerwać tego pierwszego, podczas kiedy nawet jedna drobna, nieczysta myśl, czy też jedno błahe słowo — przetnie to drugie.
George Cutting