Gdyby Jezus stracił na krzyżu miłość, to służylibyśmy diabłu i jego królestwu. On jednak trwał w miłości i modlił się: “Ojcze, odpuść im, bo nie wiedza co czynią”. Przez to służył Królestwu Bożemu.

Słowo Boże napomina nas, abyśmy zło odpłacali dobrem. Jeżeli ktoś zrobił nam coś złego, my nie mamy mu potem wyrządzić dobro, to nie chcemy tak postąpić, bo on jest zły i wcale na to nie zasłużył ale przecież to nie o to chodzi. Chodzi o to czy my służymy Królestwu Bożemu, czy królestwu diabla. Służymy tylko albo miłości, albo nienawiści. Jeżeli odpłacamy złem za zło, to służymy królestwu diabła. Czy my tez mamy służyć królestwu diabła? Nie wolno być aż tak głupim! My mamy służyć Królestwu Bożemu i dlatego musimy trwać w miłości, okazywać sobie miłość. Musimy to sobie jasno uświadomić. Jeżeli trwamy i wzrastamy w cnotach Chrystusowych, to służymy Królestwu Bożemu. Jeżeli dajemy się odciągnąć i postępujemy tak, jak nam dyktują nasze wady, to służymy królestwu szatana.

Nie chodzi tu o ludzi, ale o to, by diabeł utracił swoja władze. Powiedźmy że ktoś nas bardzo skrzywdził. Nie wystarczy, że przebaczymy mu, jeżeli później rozmawiamy z innymi ludźmi i opowiadamy im co on zrobił i że myśmy mu wybaczyli. Ukazujemy bowiem tego, komu przebaczyliśmy, w złym świetle. Rozsiewamy plotki i diabeł utrzymuje swoja władzę, O czymś takim wolno rozmawiać – o ile potrzebujemy rady i pomocy – tylko z kimś naprawdę duchowym, z kimś w służbie miłości. Poza tym nikim! Gdybyśmy zostali zmuszeni do rozmowy na temat tego, kto wyrządził nam cos złego, to musimy go przedstawić, w możliwie najlepszym świetle, usprawiedliwiać go i wysławiać. Wtedy służymy miłości, Królestwu Chrystusa, i wtedy diabeł traci swoja władzę.

A wiec: nie tylko wybaczać, ale wybaczać i wysławiać!