Musi istnieć podobieństwo pomiędzy Chrystusem a członkami Jego mistycznego ciała. Jakże byłoby to niekonsekwentne, gdyby święty Chrystus przewodził grupie nieświętych chrześcijan; albo wyobraźcie sobie Chrystusa dźwigającego Krzyż, a koło Niego pobłażliwych chrześcijan, których serca zwracają się często ku Egiptowi i wzdragają przed najmniejszym cierpieniem i samozaparciem! Tylko ci, którzy prawdziwie poszli za Nim, znając z doświadczenia moc Krzyża w uwolnieniu od panowania grzechu, będą „mieli odwagę i nie zawstydzą się w dniu Jego przyjścia.”

Dlaczego zatem wahasz się nieść Krzyż, dzięki któremu możesz zyskać koronę? W Krzyżu jest zbawienie, w Krzyżu jest życie; Krzyż jest zabezpieczeniem przed wrogiem; w Krzyżu jest pokój, którego nie może dać ten świat; w Krzyżu jest odwaga, w Krzyżu jest radość; w Krzyżu jest istota wszystkich cnót, w Krzyżu jest doskonała świętość. W niczym innym nie ma zbawienia dla duszy i nadziei na życie wieczne. Krzyż jest początkiem i końcem, i wszyscy, którzy chcą godnie żyć, muszą najpierw umrzeć z Chrystusem; nie ma bowiem innego sposobu życia i prawdziwego wewnętrznego pokoju, oprócz drogi Krzyża.

J. Gregory Mantle (1947)