Upamiętanie to nie tylko odwracanie się od wszelkiego grzechu, ale także nawracanie się do wszelkiego dobra; do miłości do wszelkiego dobra, do cenienia każdego dobra i do naśladowaniu każdego dobra.

„Lecz gdy bezbożny odwróci się od wszystkich swoich grzechów, które popełnił, i będzie przestrzegał wszystkich moich przykazań, i będzie wykonywał prawo i sprawiedliwość, na pewno będzie żył, nie umrze” (Ezech 18:21).

Sama negatywna sprawiedliwość i świętość (nie czynienie zła) nie jest ani prawdziwą sprawiedliwością, ani prawdziwą świętością. Zły sługa z przypowieści o talentach nie zużył swojego jedynego talentu na rozpustę (Mt 25:18), a jednak został potępiony.

Potępieni na sądzie w przypowieści ewangelicznej nie okradali świętych, oni jedynie nie udzielali im pomocy (Mt 25:41-45). I właśnie za to muszą znosić wieczne męki.

Dawid wypełnił całą wolę Bożą i uszanował wszystkie Boże przykazania, podobnie jak Zachariasz i Elżbieta.

Nie wystarczy, że dobre drzewo nie przynosi złych owoców. Dobre drzewo musi rodzić dobre owoce, gdyż inaczej zostanie „wycięte i wrzucone do ognia” (Łk 13:7).

Nie wystarczy więc, że nie popełniasz tej czy tamtej niegodziwości. Musicie trwać w łasce i pobożności, gdyż inaczej Boska sprawiedliwość przyłoży siekierę Bożej pomsty do korzenia waszych dusz i odetnie was na zawsze.

„A już i siekiera do korzenia drzew jest przyłożona; wszelkie więc drzewo, które nie wydaje owocu dobrego, zostaje wycięte i w ogień wrzucone” (Mt 3:10).

Cenne rady przeciwko pułapkom diabła

Thomas Brooks (1608-1680)

Tłum.: J.S