“Idzie noc, straszna noc, Świat zawładnie kłamstwa moc,
Gaśnie wiara Bożych ludzi, Któż ją znowu w nich obudzi? Któż im swoją pomoc da?
Smutny czas, ważny czas, Zapał wiary prawie zgasł.
Zapomniały dzieci Boże, O niebieskim celu w górze,
Znowu się wplątały w grzech.
Oto On, Jezus Król, Już opuszcza niebios tron.
Cherubowie w pochód grają, Na wesele zapraszają: “Spieszcie do Syjońskich bram!”
Panie mój, Jezu mój, Ty sam obudź Kościół Twój!
Z rąk go wyrwij szatanowi, Niech go święty Duch odnowi;
Roznieć znowu światła zdrój!”