Artykuły Chrześcijańskie

Niezwykłe – a jest to najwyższy skandal – jest to, co robią naśladowcy Jezusa. Musi to być wykonane jako lepsza sprawiedliwość i to w taki sposób, aby widzieli to wszyscy ludzie.

Nie jest to ścisły Purytanizm, ani jakiś ekscentryczny sposób Chrześcijańskiego życia, ale proste posłuszeństwo woli Chrystusa. Jeżeli uczynimy to ‘niezwykle’ naszą normą to będziemy wprowadzeni w passio Chrystusa, a w tym będzie widoczna jego szczególna jakość. To działanie samo w sobie jest niekończącym się cierpieniem. Uczeń znosi w tym cierpienie Chrystusa. Jeżeli tak nie jest, to nie jest to działalność o której mówi Jezus.”

Dietrich BonhoefTer (1937)

Artykuły Chrześcijańskie

Życie uczniostwa może być utrzymane tylko tak długo, póki nic nie wejdzie pomiędzy Chrystusa a nas — ani zakon, ani osobista nabożność, ani nawet ten świat. Uczeń zawsze patrzy tylko na swojego mistrza, nigdy na Chrystusa i zakon, Chrystusa i religię, Chrystusa i świat. Unika on wszelkich takich koncepcji jak plagi. Tylko poprzez naśladowanie samego Chrystusa może on zachować jeden cel. Jego wzrok spoczywa tylko całkowicie na świetle, które pochodzi od Chrystusa i nie ma w nim ciemności czy dwuznaczności. czytaj dalej

Artykuły Chrześcijańskie

My, którzy naśladujemy Ukrzyżowanego nie jesteśmy tu po to, by wieść przyjemne życie; jesteśmy powołani do cierpienia z powodu cierpiącego, grzesznego świata. Panie, wybacz nam nasze haniebne wykręty i wahania.

 

Jego skroń była ukoronowana cierniami. Czy my nie szukamy pączków róż, by koronować siebie?

 

Jego ręce były przybite gwoździami. Czy nasze ręce są ustrojone klejnotami?

 

Jego stopy były bose i związane. Czy nasze stopy kroczą delikatnie?

 

Co wiemy o cierpieniach, o łzach, które parzą zanim opadną, o ataku serca, o byciu pogardzonym? Boże, wybacz nam nasze umiłowanie łatwego życia.

 

Boże, wybacz nam, że często odwracamy się od życia, które choćby w najmniejszym stopniu przypomina życie podobne do Jego życia. Wybacz nam, że my wszyscy tylko uwielbiamy komfort, cudowność obecności tych, których kochamy, posiadanie, skarby ziemi.

 

Zbyt często daleko, daleko od naszych modlitw jest jakakolwiek myśl, by modlić się o miłość, która zaprowadzi nas, by dać ją tym, których kochamy, by naśladować naszego Pana do Getsemane, do Golgoty – może dlatego, że nigdy sami tam nie byliśmy.