Ciało wasze gotuje sobie nie najlepszą przyszłość; lubi przynętę, lecz nie lubi wędki. Mocne napoje, smaczne zakąski, wygodę, zabawy, wesołe zebrania, to wszystko lubi; lubi być bogatym i być widzianym w oczach otoczenia, lubi, gdy mu kadzą, dobrze o nim mówią, to lubi; ale czy też lubi być osądzonym przez Pana Boga? Czy lubi stanąć w drżeniu serca swego przed stolicą Bożą i być skazanym na wieczne płomienie! Czy lubi wiecznie cierpieć katusze z diabłami w piekle? Tu trzeba jedno i drugie przyjąć. Nie można grzechu oderwać od piekła, albowiem oboje do siebie należą; jedynie wiara i nawrócenie prawdziwe rzeczy te rozdzieli. Jeśli grzech i piekło są wam tak przyjemne, to nie dziw, że w grzechach coraz głębiej brniecie. Lecz jeśli tak nie jest, a ja wiem, że nie jest, tedy choćby grzech był najpowabniejszy, jak możecie dla niego nawet na męki ognia wiecznego nie zważać? Czy odrobina napoju, odrobina pokarmu lub nieco wygody mogą więcej znaczyć niż niebieska radość, albo czy warto dla nich na wieczne męki się narażać? A tak, najmilsi, każdy człowiek mający rozum powinien się nad tym głębiej zastanowić i zdać sobie sprawę, czy duszę swoją chce zabić lub zbawić?

  Zobaczcie czy dzieło zbawiającej łaski całkowicie zostało wykonane w waszych duszach. Pilnujcie siebie, abyście nie byli pozbawieni zbawiającej łaski Bożej, którą oferujecie innym. Abyście nie byli obcymi wobec skutecznego działania tej Ewangelii, którą głosicie. Pilnujcie, aby kiedy głosicie potrzebę Zbawiciela, wasze własne serce nie zaniedbało Go, abyście nie zagubili zainteresowania Nim i Jego zbawiającymi darami. Pilnujcie siebie, abyście nie zginęli kiedy innym głosicie o tym by nie zboczyli z drogi i nie poszli na zatracenie. Uważajcie również, abyście sami nie głodowali , kiedy przygotowujecie pokarm dla innych. Chociaż jest taka obietnica o świeceniu jak gwiazdy , dla tych “którzy zawrócą wielu do sprawiedliwości” to pamiętajmy o tym , że jest ona dla tych, którzy głosząc innym, sami jako pierwsi zwrócą się do sprawiedliwości.

   Czy jakiś rozsądny człowiek może wyobrazić sobie, że Bóg zbawi ludzi za to, że oferują zbawienie innym, podczas gdy sami je odrzucają? Czy też dlatego, że innym opowiadają te prawdy, które sami zaniedbują i nadużywają? Jak wielu krawców, którzy szyją najdroższe ubrania chodzi w łachmanach? I jak wielu kucharzy rzadko poliże swoje palce, w czasie kiedy przygotowują najkosztowniejsze potrawy dla innych? Wierzcie mi bracia, Bóg nikogo nie zbawi, z tego powodu że ktoś jest dobrym kaznodzieją i potrafi dobrze głosić, ale dlatego, że ten ktoś jest usprawiedliwionym i uświęconym człowiekiem, konsekwentnie wiernym w wykonywaniu dzieła Mistrza. Pilnujcie zatem wpierw na samych siebie, abyście byli takimi, jak wymagacie od swoich słuchaczy. I abyście także tak wierzyli jak wymagacie od nich, aby wierzyli i szczerze przyjmowali tego Zbawiciela, którego im oferujecie.

Jest to temat nie do nauczenia lub do głoszenia. Oczywiście on będzie i nauczany i głoszony. To nie jest doktryna. Krzyż jest mocą. Krzyż jest doświadczeniem. Krzyż jest wydarzeniem w naszym życiu, jest kryzysem, rewolucją i trzęsieniem ziemi. Tam było trzęsienie ziemi, kiedy Chrystus był ukrzyżowany. Jeżeli krzyż wchodzi w nasze życie, to wszystko będzie wstrząśnięte, wszystko będzie przewrócone. Krzyż rządzi wszystkim. To jest nasze poselstwo.

Krzyż jest obroną przeciwko światu, przeciwko wrogowi. Księga Ezdrasza 3,3. Oni ustawili ołtarz na jego podstawie, bo byli przerażeni z powodu ludów ziemi. Z powodu strachu oni ustawili ołtarz na właściwym miejscu. Krzyż jest wielką bronią przed światem. Świat jest wielkim wrogiem kościoła. Szatan zawsze próbował wprowadzić świat do kościoła, rozbić kościół i jego służbę, aby zmniejszyć wpływ kościoła na świat. Dlatego Paweł powiedział aby Pan zachował go i aby mógł się chlubić jedynie w krzyżu Pana Jezusa Chrystusa, przez którego świat jest ukrzyżowany, a on dla świata. ( Gal. 6,14 ) Tylko wtedy, gdy krzyż nie dokonał dzieła, świat ma swoje miejsce. Świat nie ma miejsca w ukrzyżowanych wierzących, krzyż jest wielką obroną przeciw światu. Jeżeli chcecie zachować świat na zewnątrz, postawcie świat na swoim miejscu.

Pan chciał powierzyć samego siebie swojemu ludowi. Pan mówi, że mógłby być nadużyty przez lud w ich nie ukrzyżowanym stanie. Jeżeli krzyż jest w nas, możemy ufać jeden drugiemu. Jest to bezpieczne, jeżeli jesteśmy ukrzyżowani.